Toen ik in 2002 startte als verloskundige viel het me meteen op dat veel vrouwen door zwangerschap en geboorte uit balans raakten. Helemaal als het niet verliep zoals gehoopt. Door bijvoorbeeld een moeilijke bevalling of verlies tijdens zwangerschap en/of moederschap.

Helaas heb ik dit zelf ook meegemaakt. Ons derde kindje overleed rond16 weken. Tegen de uitgerekende datum heb ik het een poosje rustiger aan gedaan en een privé cursus mindfulness bij een psycholoog heeft me er toen doorheen geholpen. Nadien is het wel altijd moeilijk gebleven om tijdens het spreekuur te moeten zoeken naar de harttonen bij deze termijn. Je eigen ervaring draag je toch altijd met je mee.

Na diverse (coach)opleidingen en relevante bijscholingen startte ik in 2010, naast mijn werk als verloskundige, ook als vrouwencoach. Een paar jaar later specialiseerde ik mij in rouw en verliesbegeleiding. Aan het eind van de opleiding overleed mijn man plotseling. Met de kennis over rouw die ik had opgedaan wist ik er naar omstandigheden goed mee omgaan.

Door mijn ervaringen met verlies ben ik intenser, oprechter en meer trouw aan mijzelf gaan leven. Elk verlies leerde ik mezelf een beetje beter kennen.

Wegens gezondheidsredenen ben ik in 2019 gestopt als verloskundige. Naast het begeleiden van ouders en het geven van trainingen help ik moeders die borstvoeding willen geven. Dit brengt een mooie balans in de zware kant van rouw en verlies.

In mijn vrije tijd loop ik met onze labrador in het bos of ben ik bezig met een van mijn vele hobby’s.